In Leeuwarden is op vrijdag 12 juli 02024 een 'ecosloot' geopend, mede geïnspireerd op de Le Roy-tuin in Heerenveen.
In het Friesch Dagblad verscheen op zaterdag 13 juli een verslag over dit unieke stuk nieuwe stadsnatuur.
REPORTAGE STADSNATUUR
De ecosloot schept afstand van ‘al dat drukke gedoe daar’
Met de komst van supermarkten en het nieuwe Kooistadion bij het WTC Expo in Leeuwarden, wilden de bewoners van de aanpalende Schrijversbuurt graag een afscherming van zicht-, geluids- en supportersoverlast. Dat hebben ze gekregen. Vrijdag is de ecosloot geopend.
Dit is uniek hoor, echt iets waar de gemeente mee kan shinen .” Julius van der Haring vindt het een mooie ecosloot. ,,Maar het belangrijkste is de groene afscheiding.” Hij wijst naar het metershoge, dichtbegroeide hek dat de grijze kolossale Keltenhal van het WTC Expo en de Jumbo, Kruidvat en Aldi aan het oog onttrekken.
We staan in de groenstrook naast de Nicolaas Beetsstraat, achter die green wall , zoals meerdere buurtgenoten hem noemen. Van der Haring woont in de Bilderdijkstraat, die daar haaks op loopt. De Schrijversbuurt, de wijk in Leeuwarden tussen het WTC-terrein, de Heliconweg, het Europaplein en het oude tracé van het Dokkumer Lokaaltje, is uitgelopen voor de officiële opening van de ecosloot. Wethouder Evert Stellingwerf zal straks uitleggen wat dat eigenlijk is, een ecosloot.
Van der Haring staat bij te kletsen met buurvrouwen Bertie Sinnema (eigenlijk uit de Pieter Langendijkstraat maar 1 oktober verhuist ze naar de Bilderdijkstraat) en Tineke Walstra (,,ik woon hier op de hoek”). Hun leeftijden zijn ,,onder embargo”, maar op een gewone vrijdagochtend tussen tien en elf kunnen buurtgenoten die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet hebben bereikt er natuurlijk niet bij zijn. Die moeten gewoon werken. ,,Die groene wand schermt niet alleen het nieuwe stadion van ons af, maar ook het hele winkelgebeuren”, zegt Van der Haring. ,,Je hebt niet het gevoel dat er de hele dag allemaal auto’s rijden.”
Mevrouw Sinnema heeft haar eigen gedachten. ,,Iedereen vindt die ecohaag mooi, maar ik vind hem deprimerend. Ik had liever zicht gehad op het WTC en de Jumbo. Ik houd van weidsheid; ik wil van me af kunnen kijken.”
,,Nou zeg”, zegt Van der Haring lachend. ,,Sta ik dat ding hier op te hemelen, kom jij hiermee aan.”
Het was de buurt juist te doen om de afscheiding, vertelt hij. ,,Ten langen leste heeft de gemeente naar de buurt geluisterd. We hebben er veel energie in moeten steken.”
Stoeptegels
Even verderop gaat Jan Bleijinga even op een stapel stoeptegels zitten. ,,Je wilt niet weten wat er allemaal is afgepraat met de gemeente. Natuurlijk werken wij mee, we zijn hier allemaal nette mensen, maar we wilden per se een green wall . En ook een sloot, zodat we niet al te enthousiaste voetbalfans door de wijk krijgen. Ik ben tevreden over hoe er naar de buurt is geluisterd.”
Dat heeft even geduurd. Margreeth Themmen van het wijkpanel sprak precies zes jaar geleden al in bij de gemeenteraad om aandacht te vragen voor de verwachte overlast als Cambuur zou neerstrijken in het WTC-gebied en vergeleek haar buurt met het dorpje van Asterix en Obelix tegen de gemeente. Nu mag ze een praatje houden bij de opening. ,,Het is een prachtige wal geworden. Die geeft rust en afstand van al dat drukke gedoe daar”, en ze zwaait met haar arm richting het Stadionplein, dat je vanaf hier inderdaad totaal niet ziet of hoort, hoewel je er echt maar een paar meter vanaf staat. Dan smoort haar praatje in het geraas van een paar opstijgende F-35’s. Daar is geen green wall , ecosloot of ander kruid tegen gewassen in Leeuwarden en wijde omgeving.
Ook wethouder Evert Stellingwerf is in zijn nopjes met de ecosloot. Het is een - zacht uitgedrukt - innovatief ontwerp van een sloot. Er is nauwelijks wateroppervlak te zien. Het is een bedding die als waterberging fungeert. Er overheen zijn allerlei overkluizingen van stoeptegels, puin, storm- en kaphout en wat dies meer zij gemaakt. Er staat allerhande jonge aanplant van appel-, peren-, hazelnoot- en ander geboomte, er rijpen al een paar voorzichtige vruchtjes aan de piepjonge bessenstruiken. De strook is een paar honderd meter lang, bijna van de Heliconweg tot het Dokkumer Lokaaltje.
Speerpunten
Hier komen vier speerpunten van het gemeentelijke klimaatbeleid bij elkaar, legt de wethouder uit aan de twintig kinderen van groep 4 van ikc De Vosseburcht, die vooraan mogen staan bij de opening. Allereerst de opvang van regenwater, want dat stroomt allemaal van de asfaltvlakte rond het WTC de Schrijversbuurt in.
In de tweede plaats gaat het om hergebruik van tegels die in het kader van Operatie Steenbreek zijn ingeleverd. Burgers die hun tuinen vergroenden hebben vorig jaar 68.202 tegels ingeruild voor planten. Die doen nu, in de geest van ecokathedraalbouwer Louis Le Roy, hier dienst.
Stellingwerf: ,,Ten derde hebben we door de bril van dieren gekeken. Wat kunnen we qua habitat doen om de dieren blij te maken? Hier kunnen insecten wonen, maar ook padden en salamanders. Salamanders, middenin in de stad? Kan dat? Ja hoor, dat kan. Ik heb ze zelf ook in mijn tuin.”
De ontwikkeling van die biodiversiteit wordt de komende jaren nauwlettend geboekstaafd door studenten van hogeschool Van Hall Larenstein, die beginnen met een nulmeting.
En in de vierde plaats wilde de gemeente ,,iets moois maken”. Er is een stalen reuzenversie van een nachtvlinder, die de wethouder samen met de achtjarige Daan mag onthullen, al heeft de wind al een beetje verraden wat er onder het het doek zit. ,,Elke stad verdient zo’n plek van klimaatadaptatie waar je blij van wordt”, vat de wethouder samen.
Mooi werk
Ook de mannen en vrouwen van de buitendienst van de gemeente en Vizier op Werk, het project voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, zijn bij de opening. Er staat een aantal stalen sculpturen die zij gemaakt hebben. De nachtvlinder, maar ook onder meer een paar boomfiguren, die straks helemaal begroeid moeten zijn met klimrozen. Omar en Bomba hebben er met trots aan meegewerkt. ,,Goed voor de kinderen dit”, vindt Omar. Ze hebben de artistiek ontworpen houten en gemetselde schuttingen gemaakt en werken graag voor de buitendienst. ,,Mooi werk”, zegt Bomba. ,,Trots op.” Omar: ,,We hebben niks te klagen. Er is geen betere baan te vinden.”
Ook Wieger werkte mee. ,,In een vorig leven was ik metselaar. Nu werk ik al zo’n tien jaar voor de gemeente als hovenier, maar ze waren erachter gekomen dat ik kan metselen. Toen hebben ze me meteen hier aan het werk gezet. Metselen is als fietsen: je verleert het nooit.”
Die gemetselde schuttingdelen noemt hij ,,ecomuren”. In andere delen zitten tot schijven verzaagde boomstammen verwerkt. Het is hier straks een leven van jewelste, met al die insecten die hier wel raad mee weten. Geert Draaistra van de gemeente, die het hele project zo’n beetje leidde, ziet er ,,allemaal microbiotoopjes” in. ,,Je kunt met restspul van het tuinonderhoud veel meer doen dan het in de kachel gooien of naar de milieustraat brengen. Dat laten we hier zien.”
De eerste buurtbewoners melden zich al spontaan bij hem aan om te helpen bij het onderhoud van de ecosloot. ,,Dat is het mooiste: dat bewoners dit als het ware adopteren als hun eigen gebiedje, dat het een ontmoetingsplaats wordt.”
Toch wel mooi
Na de openingshandeling heeft het groepje buren van de Bilderdijkstraat gezelschap gekregen. Is Bertie Sinnema al een beetje bijgedraaid? ,,Ja hoor, ik vind het toch wel mooi”, zegt ze lachend. Gurbe de Boer is erbij gekomen. Dat is de man van de sterke verhalen. Staat hij laatst zijn luxaflex omhoog te trekken, dacht hij: wat is dát nou voor rare hond? Bleek het een ree te zijn! Gewoon, midden op straat! ,,Toen ik het aan mijn buurvrouw vertelde, werd ik onmiddellijk ongeloofwaardig verklaard. Maar het was echt zo.”
Tineke Brinksma uit de Betje Wolffstraat vindt dat zo’n gezellige groenstrook echt bij deze buurt past. ,,Het is hier net een dorp. Wie hier eenmaal woont, wil nooit meer weg. We groeten elkaar ook hier op straat, dat zie je niet overal in Leeuwarden.”
Mevrouw Sinnema: ,,Zodra ik mijn neus buiten de deur steek, heb ik een praatje. Niet dat ik zo babbelziek ben, hoor, maar we kijken hier nog naar elkaar om.”
