|
|
- Themadag 31 oktober 02006: Leven en werken in ruimte en tijd
|
Op dinsdag 31 oktober 02006 werd voor de 4 keer de jaarlijkse themadag van de stichting Tijd gehouden, dit keer met als thema "leven en werken in ruimte en tijd".
 Rob Hendriks van architectenbureau DAAD uit Beilen leidde de dag, en vertelde over de geschiedenis van de Tuin van Le Roy zoals die eind jaren 60 aan de Kennedylaan en de Europalaan in Heerenveen is ontstaan.
 Documentairemaker Johan van der Zee liet een korte film zien die hij in de Tuin van Le Roy maakte. In de film komen de bouwers Henk Pleiter, Okke Sappe, Marten Meester en Izaak Sevensma aan het woord, die nu bijna een jaar 3 dagen in de week aan het werk zijn in de tuin.
 Voorzitter Peter Brinkman van de Stichting Tijd overhandigde mevrouw Le Roy het eerste exemplaar van het 4e boek dat de stichting in eigen beheer heeft uitgegeven, met als titel "Leven en werken in ruimte en tijd". In het boek staan teksten van Louis le Roy, Rob Hendriks, Piet Vollaard, Wim van der Kaaden en Tineke Schoenmaker, en foto's van o.a. Wim van der Kaaden, Christiaan de Bruijne, Tineke Schoenmaker, Rob de Jong en Peter Wouda. Ook zijn er veel reproducties van meesterwerken van Rembrandt, Rubens en vele anderen.
 Ter afsluiting van het binnenprogramma sprak Le Roy kort over het belang van tijd. "Als de Tuin van Le Roy niet 40 jaar zich had kunnen ontwikkelen, dan hadden de mensen nu niet op deze manier kunnen bouwen" aldus Le Roy.
 De middag werd afgesloten met een bezoek aan de Tuin van Le Roy. Na een rondleiding werd een verhaal verteld door verhalenvertelster Gerda Noordam. De verhalen staan hieronder kort vermeld:
Een kort Soefi-verhaal:
De dieren kwamen in vergadering bijeen en klaagden steen en been, dat de mensen altijd dingen van hun afpakten.
'Ze pakken mijn melk af', klaagde de koe. 'Ze halen mijn eieren weg' kakelde de kip.
'Ze nemen mijn vlees voor spek' zei het varken.
'Ze jagen mij om mijn olie' sprak de walvis.
Ten slotte sprak de slak 'Ik heb iets dat ze me beslist zouden afpakken, als ze het konden. Iets dat ze meer dan alles wensen.
Ik heb de TIJD.
De verjaardag van de hagedis
De hagedis krijgt van de slang tijd cadeau. Het is een prachtige tijd. De beer die ongeduldig was geworden door het lange wachten duwt de slang opzij, de slang glijdt tegen de hagedis aan en pats daar valt de tijd op de grond en spat in stukken uiteen.
De zon ging vliegensvlug onder en de maan schoot door de lucht. Gelukkig hield de boktor zijn hoofd koel, zocht de stukjes tijd bijeen en plakte ze aan elkaar.Er zaten wat barsten in, er ontbraken wat stukjes, maar de hagedis vond dat ie deze mooie tijd nog goed kon gebruiken.
De hagedis vierde geduldig, maar af en toe wel met horten en stoten de rest van zijn verjaardag.
(Toon Telligen)
Het verhaal van Kali en Tijd, of hoe de dood op aarde kwam.
De aarde is veel te vol, niemand heeft ruimte genoeg. Rijst en graan groeien tot hoog in de lucht, maar de mensen lijden honger.
Niemand, mensen, dieren , nog planten worden ouder.
De Godin Kali hoort de noodkreten van de mensen en samen met haar bediende Tijd daalt ze af naar de aarde, met armen vol geschenken in goudpapier verpakt. Overal worden ze uitgedeeld; stof, spinnewebben, roest, rot, schimmel, wormen, meeldauw, de geur van vruchtbare aarde, ouder worden.
Sinds die dag weten planten ook hoe ze moeten verwelken en mensen en dieren hoe ze ouder moeten worden en sterven.
Tijd brengt de mensen zijn eigen geschenk: Witte haren en verpakt ze zorgvuldig in het goudpapier van wijsheid en aanvaarding.
(Mythe uit India)
De stichting Tijd wil iedereen bedanken die aanwezig was, en wil u en andere belangstellenden van harte uitnodigen voor een vervolg op woensdag 31 oktober 2007!
|
|
De uitgave van het boek worden mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van:
Provincie Fryslân.
|
